نانوذرات مگنتیت با ارائه خواص مغناطیسی منحصر بهفرد، برای کاربردهای متنوعی مانند کاتالیزورها، سنسورها، انتقال دارو، شناسایی سلول یا بافت و درمان حرارتی همواره مورد توجه بودهاند. در این میان، تثبیت آنزیم بر روی این نوع جامدات به منظور حفظ فعالیت آنزیمی و بازیابی سریع و آسان آنها کاربردیترین موضوع بوده است. اما باید توجه نمود مشکلات فیزیکی و شیمیایی ذرات مگنتیت مانع از کاربرد وسیع آنها میشود، بنابراین ترکیب نانوذرات مغناطیسی با سیلیکا و یا پلیمر برای توسعهی مواد کامپوزیت با خصوصیات سطحی ویژهی جدید مورد مطالعه قرار میگیرند. گزارشهای مختلفی در رابطه با ساخت ذرات کامپوزیت سیلیکا و/یا پلیمر مغناطیسی و کاربرد آنها برای تثبیت آنزیم ارائه شدهاست. مطالعه ساختارهای هسته-پوسته مغناطیسی گزارش-شده در منابع مختلف شامل ذرات مگنتیت در مرکز و پوستهای ساختهشده از سیلیکای غیرمتخلخل، ترکیب سیلیکای غیرمتخلخل و سیلیکای متخلخل، سیلیکای متخلخل و ترکیب سیلیکا و پلیمر در انتخاب و طراحی ساختار مغناطیسی مناسب برای تثبیت آنزیم با مقدار بارگذاری بالا و حفظ فعالیت و پایداری آنزیمی بالا به پژوهشگران کمک خواهد نمود. همچنین با مطالعه یکی از کاربردهای مهم آنزیمهای تثبیتشده یعنی در واکنشهای ترانساستریفیکاسیون جهت تولید بیودیزل، عوامل تاثیرگذار بر بازدهی تولید این فرآیندها بیان شدهاست.